Als ik op mijn mobiel zit, zegt Ada: ‘Oeh schatje dit, schatje dat.’
‘Er is geen schatje.’ ‘Ik begrijp wel waarom, omdat je zoveel weg bent.’ Het hebben van een relatie ging er denk ik vroeger niet alleen heel anders aan toe (vrouw thuis, man aan het werk), maar verschilt geloof ik ook door de plaats. - In een gang: ‘Mevrouw ik haal u in, ik haal u in, ik kom van links’ zegt een man op een scootmobiel. ‘Meneer, wat doet u, u haalt me in van rechts.’ ‘Ja, u loopt aan de verkeerde kant.’ De vrouw met rollator stopt, de vier vrouwen achter haar (en ik) stoppen ook, opstopping alom. De man en vrouw gaan in discussie, wie hier nou precies aan de juiste kant loopt of rijdt. Ik haal ze stiekem in. ‘Groot gelijk, die gaat er gewoon vandoor.’ - Een tehuis als wachtkamer. Het is een wachtkamer. - ‘Dag, wij zijn buren.’
1 Reactie
Wat een prachtige stukjes schrijfsel. Vooral jouw verwarring over wat je ziet komt er mooi uit. Het zijn inderdaad 'andere levens'.. Maar daar had mijn oude moeder -tachtiger- ook al last van: al die vrouwen die alleen maar over de (klein)kinderen kunnen kletsen, nooit de krant lezen of een opleiding hebben gehad en weten wat er buiten hun wereldje gebeurt. Zij organiseerde haar eigen borrels met een paar mensen waarbij een dan actueel onderwerp uit de politiek werd aangeboord. Anders werd ze gek in zo'n huis.
Antwoord
Laat een antwoord achter. |
Over Schrijver in huisOp uitnodiging van Wintertuin (onderdeel van De Nieuwe Oost) wonen en werken jonge schrijvers zes weken lang in een appartement van Vitalis WoonZorg Groep in Eindhoven. Hier doen de schrijvers verslag van hun verblijf en van hun onderzoek. AuteurSytske van Koeveringe (1988) studeerde af aan de opleiding Beeld & Taal aan de Gerrit Rietveld Academie. Sytskes debuutroman Het is maandag vandaag verscheen in mei 2017 bij De Bezige Bij. Tijdens haar verblijf bij Vitalis onderzoekt Sytske de tijdsbeleving in en buiten het huis, geïnspireerd op de bewoners. Foto: Keke Keukelaar
Archief Sytske
December 2017
CategorieënClick here to edit.
|